Het Klimduin is een 51 meter hoge duin die midden in het centrum van Schoorl ligt en die rechtstreeks aansluit op een uitgebreid natuurgebied. Het is niet de hoogste duin van Nederland. Neerlands hoogste duin bevindt zich overigens ook in Schoorl, deze duin klimt nog eens 3 meter hoger dan het Klimduin. Ouders of grootouders kunnen toekijken hoe hun kinderen of kleinkinderen zich prima vermaken op het Klimduin, terwijl zij rustig op een terrasje van het Roode Leeuwplein zitten. Het Roode Leeuwplein grenst aan de voet van het Klimduin. De (klein)kinderen kunnen schatgraven, zandkastelen bouwen, kuilen graven en van boven naar beneden hollen en rollen van het Klimduin. Het Klimduin is één van de belangrijkste attracties van de provincie Noord-Holland en trekt jaarlijks honderdduizenden belangstellenden.
Meidenmarkt
Ieder jaar op Tweede Pinksterdag speelt het Klimduin in Schoorl een prominente rol. Een traditie die teruggaat tot 1573. Vroeger gingen de vrouwen van Schoorl hoog op het Klimduin zitten om vanaf die grote hoogte de mannen die onderaan de duin liepen te kunnen keuren, de zogenaamde Meidenmarkt. Deze traditie heeft zich door de eeuwen heen voortgezet. Het is dus een evenement dat al meer dan vierhonderd keer is georganiseerd. Je zou kunnen zeggen dat de Meidenmarkt van Schoorl de primitieve voorloper is van het populaire tv-programma ‘Boer zoekt Vrouw’.
Tegenwoordig is de Meidenmarkt een gezellig feest voor de jeugd dat belangstellenden van heinde en verre aantrekt. Onder het genot van drank wordt er op het Klimduin volop versierd en geflirt. De kratten bier worden zelf door de jeugd meegenomen en het Klimduin opgesleept, waar vervolgens ook meegesleepte autobanden als stoeltjes en tafeltjes fungeren. Vroeger werden er ook kampvuurtjes gemaakt op het Klimduin tijdens de Meidenmarkt, maar tegenwoordig is dat verboden, dit om bosbranden te voorkomen. In april 2010 woedde er namelijk dagenlang een grote brand in het duingebied tussen Schoorl, Bergen en Bergen aan Zee. Uiteindelijk veroorzaakte deze grote bos- en duinbrand een schade van meer dan 2,5 miljoen euro. Als je op Tweede Pinksterdag in Julianadorp aan Zee verblijft, is het zeker de moeite waard om de Meidenmarkt op het Klimduin in het centrum van Schoorl te bezoeken.
Schoorlse Duinen
Het Klimduin is het vlaggenschip van de Schoorlse Duinen, maar het duingebied van Schoorl is ook in andere opzichten uniek te noemen. De Schoorlse Duinen herbergen niet alleen de hoogste duintoppen van Nederland, het is ook het breedste duingebied van het land. Het natuurgebied wordt jaarlijks door meer dan 2 miljoen mensen bezocht. De Schoorlse Duinen bestaan niet alleen uit duinen, maar uit ook naaldbossen, loofbossen, heidevelden en het Noordzeestrand. De Hondsbossche Zeewering vormt de noordelijke grens, het PWN-gebied vormt de zuidelijke grens, het westen van de Schoorlse Duinen wordt door de Noordzee begrensd en aan het oosten grenst het dorp Schoorl zelf. PWN is het drinkwaterbedrijf van Noord-Holland en beheerder van de Noord-Hollandse duinen. De Schoorlse Duinen worden zelf door Staatsbosbeheer beheerd.
De Schoorlse Duinen zijn dooraderd met maar liefst 60 kilometer wandelpaden, die het voor wandelaars mogelijk maken om het fraaie natuurgebied te voet te verkennen. Daarnaast zijn er in het gebied talloze verharde fietspaden die ook recreatie met het stalen ros mogelijk maken. De badplaats van Schoorl, Schoorl aan Zee, is alleen maar te voet of met een fiets te bereiken. Auto’s zul je dus in Schoorl aan Zee niet tegenkomen.
Het Nederlandse duinlandschap
Nederlanders gaan graag naar het strand. Zeker als het mooi weer is. Fijn zonnebaden, mooie schelpen zoeken, in de Noordzee zwemmen of langs de vloedlijn wandelen. Wat wil een mens nog meer! Het liefst zouden mensen ook nog de duinen willen beklimmen. Het ziet er zo aanlokkelijk uit, dat mooie geel gekleurde zand. Zeker voor kinderen is het dan moeilijk om daar niet in te gaan spelen. Echter op veel plekken langs de kust zijn de zandheuvels afgezet met prikkeldraad en is het verboden om ze te betreden. Dat is uiteraard niet voor niets. Het duinlandschap is het belangrijkste onderdeel van de vaderlandse kustverdediging. Een aantasting zou de veiligheid van de Nederlandse bevolking ernstig in gevaar brengen, dus we kunnen er maar beter heel erg zuinig op zijn.
Ligging
De meeste duinen liggen aan de zee. Daarnaast komen er ook landinwaarts duinen voor, dit zijn de zogenaamde rivierduinen. De manier waarop ze ontstaan zijn en de vorm verschilt niet zoveel. In beide gevallen geldt dat de wind zand opblies tot heuvels. Uiteraard is het wel zo dat zeeduinen veel groter en omvangrijker zijn dan rivierduinen. Langs de hele Nederlandse kust loopt een vrijwel onafgebroken gordel van duinen. Dus van het Waddeneiland Rottumeroog tot aan de grens met België in Zeeuws-Vlaanderen. De duinen zijn weliswaar de blikvanger van het duinlandschap, maar zij zijn ook maar een onderdeel van het duinlandschap. Het duinlandschap bevat verder het strand en buitengaatse zandplaten. Feitelijk is dat helemaal nog niet zo gek. Het zand wat nodig is om de duinen te vormen, komt van het strand en de buitengaatse zandplaten.
Kenmerken en uiterlijk
De smalle strook tussen de zee en het binnenland is het duinlandschap. Het duinlandschap is opgebouwd uit duidelijk te onderscheiden onderdelen. Van de zeekant naar de landkant zijn het de volgde onderdelen: zandplaten (in zee liggend), strand (op de scheidslijn van zee en land), jonge duinen (direct langs het strand) en oude duinen (verder landinwaarts liggend).
Zandplaten komen op twee plaatsen voor in Nederland: in de Waddenzee en in de open zeearmen van Zeeland. De Noorderhaaks die voor de kust van Den Helder ligt, is een voorbeeld van een zeer grote zandplaat. De Noorderhaaks oftewel Razende Bol heeft een oppervlakte van meer dan 4 vierkante kilometer. Zandplaten zijn voortdurend in beweging; aan de ene kant hebben ze aangroei en aan de andere kant kalven ze af. Als een zandplaat blijft aangroeien, kan er uiteindelijk een eiland ontstaan. Waarschijnlijk zal in de toekomst de Noorderhaaks een nieuw Waddeneiland worden. Het kan ook gebeuren dat wandelende zandplaten tegen bestaande eilanden aangroeien waardoor deze eilanden als het ware worden vergroot. Aan de zuidwestpunt van Texel ligt de strandvlakte de Horst. De Horst is een voorbeeld van een aan Texel vastgegroeide zandplaat.