Hij stak zijn hoofd in de muil van talloze krokodillen en kon het immer navertellen. Hij greep oneindig veel dodelijke slangen bij hun staart en kon het immer navertellen. Hij liet legio giftige vogelspinnen over zijn hand kruipen en kon het immer navertellen. Hij zwom één keer een stukje mee met een pijlstaartrog en kon het niet meer navertellen!
Steve Irwin alias ‘The Crocodile Hunter’ ‘speelde’ zijn hele leven lang op een spectaculaire manier met wilde dieren. Wonderbaarlijk genoeg ging dat jarenlang goed. Tot die ene dag. Die ene dag dat een opgejaagde pijlstaartrog zijn vlijmscherpe sabel trok en deze recht in de bloedpomp van de Australische waaghals stak. Een voltreffer. De oceaan kleurde rood en Irwin verloor zijn leven. De pijlstaartrog werd in één klap een beruchte zeebewoner. Onterecht!
De dieren die Irwin normaal op een abnormale manier kunstjes liet doen, hebben een andere track record dan roggen. Jaarlijks worden honderden mensen vermalen tussen de kaken van krokodillen en meer dan honderdduizend wereldburgers krijgen ieder jaar een dodelijk prikje van een slang of spin. Daartegenover staat dat er tot nu in de geschiedenis slechts drie gevallen opgetekend zijn van fatale ontmoetingen tussen mensen en roggen.
Overigens; in 99,99% van de gevallen tussen dodelijke ontmoetingen van mensen met wilde dieren ligt de schuld bij mensen. Mensen stappen per ongeluk op dieren. Mensen treden in het territorium van dieren. Mensen provoceren dieren. Mensen proberen dieren te vangen of doden. Het is dan ook meer dan logisch dat een dier zich op zo’n moment verweerd en al zijn wapens inzet. En ja; met een beetje pech legt de mens dan het loodje. Lood dat hij nota bene enkele tellen daarvoor nog heel dapper op het beest afvuurde.
Pijlstaartroggen laten zich in de Noordzee niet zien. Niemand hoeft bevreesd te zijn. Er komt wel een tiental verschillende roggensoorten voor in Nederlandse wateren zoals de gevlekte rog, sterrog en stekelrog. De vleet is de grootste rog van Nederland. Je kunt overigens niet zeggen dat vleten in de Noordzee bij de vleet voorkomen. In tegenstelling zelfs, het is tegenwoordig een uiterst zeldzame zeebewoner die zwaar in zijn voortbestaan bedreigd wordt.
Vleten zijn kolossale beesten die meer dan drie meter lang kunnen worden en dan honderden kilogrammen wegen. Ze behoren tot de megavissen van de Noordzee. In Afrika hanteren ze de big five als het om de grote dieren gaat. Deze bestaat uit de leeuw, olifant, luipaard, buffel en neushoorn. Veel safarigangers vinken de big five af in hun notitieboekje als ze door de Afrikaanse savanne in hun Jeep aan het scheuren zijn. In analogie met Afrika wordt er voor de Noordzee ook een grote vijf gehanteerd: de vleet, reuzenhaai, haringhaai, volgroeide kabeljauw en zeepaling zijn de dieren die op dit lijstje staan. De vleet is een beschermde diersoort, maar wordt zo nu en dan toch uit het water getakeld. Meestal overleeft het dier dat niet. Vleten zijn bodemvissen die als ze pech hebben in het net van de platvisserij terechtkomen. Maar wellicht hebben de vleten toch weer een toekomst in de Nederlandse wateren. Sinds kort zijn grote delen van de Noordzee verboden voor de bodemvisserij en zullen ze niet meer gestoord en gevangen worden.
