De laatste tijd staan meeuwen in een slecht daglicht. Het zouden hondsbrutale schepsels zijn die nietsvermoedende Nederlanders de stuipen op het lijf jagen. Taferelen die doen denken aan één van de beroemdste films van Alfred Hitchcock: The Birds.
Sommige meeuwen zijn inderdaad voor de duvel niet bang. Iedereen die met de veerboot de overtocht van Den Helder naar Texel maakt, kan daarover meepraten. Ze komen nog net niet bij je op schoot zitten, maar het scheelt niet veel. Als je op de boot zit en je gooit een stukje brood of wat friet in de lucht duiken er direct tientallen meeuwen op af. De kans dat het etenswaar het water van de Noordzee raakt, is niet zo groot.
Eigenlijk is het wel een beetje raar. We hebben feitelijk drie soorten dieren om ons heen: wilde dieren, gedomesticeerde dieren en dieren die daar een beetje tussenin zitten. De wilde dieren laten zich niet graag aan mensen zien: ze zijn mensenschuw. Vossen zijn daar een voorbeeld van. Ondanks het feit dat deze rode rovers in iedere provincie voorkomen, zullen de meeste mensen in hun leven geen glip van Reintje te zien krijgen.
Alleen als vossen letterlijk doodziek zijn, komen ze in de buurt van mensen, maar dat is meestal geen goed teken. Het dier kan dan besmet zijn met het hondsdolheidvirus, een virus dat de dood bij mensen kan inleiden. Gelukkig is het virus in Nederland al meer dan dertig jaar niet meer bij de vos aangetoond, maar waakzaamheid blijft geboden.
Mensen domesticeren al duizenden jaren wilde dieren. Het feit dat er in Nederland miljoenen honden en katten rondlopen, is het bewijs dat dat aardig gelukt is. Toch zie je dat de oerinstincten van huisdieren nooit helemaal zijn uit te roeien. Een chihuahua laat zich niet graag in een hondentruitje hijsen, maar wil zich het liefst in de koeienstront draaien. Dit tot weerzin van het bazinnetje, die denkt dat ze een soort kind heeft en daar naar handelt. Dit vermenselijken van een huisdier is een uiterst kwalijke zaak en dient totaal niet het belang van het dier.
Tussen de wilde en gedomesticeerde dieren zit de derde groep: dieren die in de loop van de tijd hun angst voor de mens beetje voor beetje zijn verloren. Dieren die de mens niet meer uit de weg gaan, maar juist opzoeken. Eenden, duiven en meeuwen zijn daar voorbeelden van. Als je dieren dag na dag voert, worden ze lui en verliezen ze bovendien iedere natuurlijke angst om in de buurt van mensen te bivakkeren. De meeuwen die met de veerboot naar Texel meevliegen, hebben geleerd dat het wel erg gemakkelijk is om voedsel te scoren, door brutaal te schooien bij de passagiers van het veer.
Meeuwen laten zich bovendien steeds meer zien in het straatbeeld van de kustplaatsjes. Toeristen die op terrasjes broodjes paling aan het verorberen zijn, worden op een paar meter afstand nauwlettend gadegeslagen door schooiende meeuwen. En als er niet snel eerlijk gedeeld wordt, kan het moment aanbreken dat de wachtende zeevogel een stap naar voren zet en zijn deel brutaal opeist. Dit tot grote ontsteltenis van de persoon die van zijn maaltje aan het genieten is!
