header image
 

Kanoën

Julianadorp aan Zee is uiteraard gezegend met het indrukwekkende landschap van de Noordzeekust. Daarnaast ligt het midden in een typisch polderlandschap. Polders staan garant voor heel veel water in de vorm van meertjes, slootjes, greppeltjes, vaartjes en kanaaltjes. Het is zeer de moeite waard om al dat water te verkennen vanuit een kano!

 

Kanoën Julianadorp aan Zee

 

Kano of kajak!

Alhoewel in het hedendaagse taalgebruik kano en kajak op één hoop gegooid worden, zijn er wel degelijk verschillen tussen de twee. Een kajak heeft een gesloten dek met daarin een instapgat (kuip) en wordt voortbewogen met een dubbelbladige peddel. Een kano daarentegen is van boven open en wordt voortgestuwd door een enkelbladige peddel. Vanuit Julianadorp kun je kiezen uit verschillende kanoroutes: kanotochten die je langs de natuur, Julianadorp, bollenvelden of Den Helder voeren. Daarnaast kunnen de echte avonturiers de Noordzee trotseren met een zeekajak, hetgeen een onvergetelijke ervaring oplevert. In Julianadorp zijn verschillende watersportbedrijven waar je kano’s (ook tweezitters) kunt huren om vervolgens het water op te gaan!

Natuurroute  

In Julianadorp ontstaat steeds meer natuurgebied. Regelmatig worden landbouwgronden aangekocht om er vervolgens natuurgebieden van te maken. Op deze manier vallen er steeds meer verschillende vogels en bijzondere planten in Julianadorp te spotten. Voor natuurliefhebbers is het een feest om hier doorheen te kanoën!

Dorpsroute 

Julianadorp aan Zee is de benaming van het toeristische deel van Julianadorp. Julianadorp aan Zee begint direct achter de duinen en bestaat feitelijk uit acht vakantieparken en verschillende campings. Het plaatsje Julianadorp zelf daarentegen wordt bewoond door ruim 14.000 mensen die onder andere hun emplooi vinden in de sierbloembollenteelt, het toerisme en bij de marine in Den Helder. Om en door Julianadorp liggen talloze sloten en kanalen waar je in alle rust doorheen kunt peddelen hetgeen zeer de moeite waard is.

Bloembollenroute

De Koegraspolder van Julianadorp maakt onderdeel uit van de zogenaamde Noordelijke Bollenstreek. Het is een gebied met een oppervlakte van meer dan 12.000 hectare en daarmee het grootste aaneengesloten bloembollengebied ter wereld. Eind april en begin mei staan bij de bloembollenboeren (en dat worden er steeds meer) alle sneeuwklokjes, krokussen, narcissen, hyacinten, irissen, blauwe druifjes, tulpen, lelies, gladiolen, et cetera in volle bloei en is het intens genieten voor het oog- en reukzintuig! Het is een enorm feest om deze pracht en praal vanaf het water in een kano te aanschouwen.

Stadsroute

Den Helder is ook doorkliefd met waterwegen waar je met een kano doorheen kunt varen. Langs deze route zie je veel van het verleden van dé marinestad van Nederland. Den Helder was ooit een belangrijke havenstad. Om deze te beschermen tegen vijanden werd aan het einde van de 18de eeuw de zogenaamde Stelling Den Helder gebouwd. Dit verdedigingsbolwerk bestond onder andere uit verschillende forten, waarvan Fort Kijkduin in Huisduinen het meest bekend is. Met een kano krijg je vanaf het water een fraai beeld van Den Helder én de sporen die het verleden hier heeft achtergelaten.

Noordzee

Zeekajakken (zeekanoën, brandingkanoën of surfkanoën) is de meest ultieme vorm van het kanoën. Door de golven van de Noordzee én de deining die dat veroorzaakt in de kano, ontstaat de ultieme adrenaline-kick. Daarnaast is de omgeving (zee, strand en duinen) een feest voor het menselijke oog! In tegenstelling tot de meeste andere Nederlandse kustplaatsje heeft Julianadorp aan Zee geen last van horizonvervuiling. Op veel plekken in de Noordzee staan tegenwoordig namelijk windmolens en dat zullen er helaas steeds meer worden. Hierdoor wordt de natuurbeleving wel een stukje minder. In Julianadorp aan Zee kun je nog echt genieten van een zuivere zonsondergang, zonder dat deze vervuild wordt door windmolens. Als je op vakantie bent in Julianadorp aan Zee moet je het zeekajakken zeker niet laten liggen.

Geschiedenis 

De eerste kanotoerist in de geschiedenis was de Schotse advocaat John MacGregor die leefde van 1824 tot 1892. MacGregor bouwde in het midden van de 19de eeuw de ‘Rob Roy’. De Rob Roy was een houten boot die sterk op een kajak leek. Met deze kano bevaarde hij grote delen van Europa. Over zijn kanoavonturen schreef hij ook een boek. MacGregor stichtte in het jaar 1866 de Britse Royal Canoe Club. Dit was het begin van de grote verspreiding van de sport, een verspreiding die van het noorden van Europa naar de rest van het oude continent verliep. MacGregor organiseerde in 1867 kanowedstrijden op de Seine. Dit deed hij in opdracht van Napoleon de Derde ter gelegenheid van de wereldtentoonstelling in Parijs. In 1924 werd de internationale kanobond ICF opgericht.

Tijdens de Olympische Spelen van Berlijn in 1936 stond het kanovaren voor het eerst op het programma. In 1938 werden er voor het eerst wereldkampioenschappen kanovaren georganiseerd. Tijdens de Olympische Spelen van München werd het onderdeel slalom toegevoegd aan het kanoprogramma. Tegenwoordig zijn er verschillende soorten wedstrijddisciplines binnen het kanovaren: vlakwater sprint (Olympische sport), vlakwater marathon, wildwater kanoslalom (Olympische sport), wildwater afvaart, wildwater freestyle, vlakwater freestyle, Canadian style en kanopolo. Daarnaast zijn er verschillende soorten recreatieve disciplines: wildwatervaren, brandingvaren, zeekajakvaren en toervaren.

Wildwatervaren

Bij het wildwatervaren is het de bedoeling dat je succesvol wildwater bevaart. Naast kano’s worden bij deze tak van sport ook vaak grote opblaasboten ‘rafts’ gebruikt. Een andere variatie is het zogenaamde wildwaterzwemmen: ‘hydrospeeds’. De rivieren worden qua moeilijkheidsgraad verdeeld in verschillende categorieën. Deze schaal loopt van WW1 tot aan WW6, waarbij WW1 gemakkelijk en WW6 feitelijk onbevaarbaar is. Alleen waaghalzen durven zich aan een WW6-rivier te wagen.

Wildwatervaren is sowieso geen sport zonder risico’s. Het is dan ook belangrijk om alle veiligheidsaspecten goed in acht te nemen. Als je zonder kennis, ervaring en kunde een rivier opgaat, kunnen er ongelukken gebeuren. Ieder jaar gebeuren er dan helaas ook ongelukken bij het wildwatervaren. Om je hoofd goed te beschermen is het altijd belangrijk om een helm te dragen. Daarnaast is het uiteraard belangrijk om een reddingsvest om te doen. Bovendien moet je nooit alleen gaan wildwatervaren, je moet er altijd voor zorgen dat je minimaal met drie personen bent.

In Nederland zijn de wildwatervaarmogelijkheden uiteraard beperkt. De meeste Nederlandse liefhebbers togen derhalve naar de Ardennen, Eifel, Alpen of Pyreneeën. Als het echter heel zwaar weer is, is de branding van de Nederlandse Noordzeekust de ‘place to be’ voor de Nederlandse wildwatervaarders. Daarnaast is er in Zoetermeer in 2006 een kunstmatige wildwaterbaan geopend.